- yéyil-
- يېيىل-広がる, 広まる, 散る, にじむ, 染みる伸ばされる, 干される
Modern Uyghur-Japanese dictionary. 2009.
yéyil-
Look at other dictionaries:
yemək — f. 1. Qida qəbul etmək, ağızda çeynəyib udmaq. Xörək yemək. Meyvə yemək. – Yeyərsən qaz ətini, görərsən ləzzətini. (Ata. sözü). Xudayar bəy yeyib qarnı tox, . . arxayın və rahat uzanıb yatdı. C. M.. <Mirzağa> ata və anası ilə bir evdə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dad — 1. is. 1. Yeyilən və ya içilən şeyin acılıq, şirinlik, turşluq, duzluluq, şitlik və s. cəhətdən hiss olunan xüsusiyyəti; tam. Kür suyunun dadı nə acıdır, nə şordur, nə turşdur, . . nə iylidir. C. M.. Dad orqanı (üzvü) anat. – dilin səthində olan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
diş — is. 1. Yeyilən şeyi tutmaq, dişləmək, xırdalamaq və çeynəmək üçün ağızda olan sümük törəmə. Uşağın dişi çıxır. Dişi ağrımaq. Dişi ilə tutmaq. Dişi ilə qoparmaq. Dişi qamaşmaq. Dişlərini xırçıldatmaq. Ağıl dişi – iyirmi yaşdan sonra çıxan axırıncı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həzm — is. <ər.> Yeyilən şeyin həzm cihazında həll olunması. Həzm prosesi. – Qidanın çeynənməsi, müxtəlif şirələr təsiri altında onun dəyişilərək həll oluna biləcək hala düşməsi həzm adlanır. «Zoologiya» Həzm cihazı – yeyilən şeyi həll edən bədən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tikə — is. 1. Böyük bir şeydən sınmış, qopmuş, ayrılmış və ya kəsilmiş kiçik hissə, parça, qırıq. <Rövşən> salam əleykəssalamdan sonra daşın bir balaca tikəsini ustaya verib dedi. . «Koroğlu». // Yeyilən şeyin bir hissəsi. Pendir tikəsi. –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
araotu — (Qazax) yeyilən yabanı bitki adı. – Afərin, dur get, araotu yığ gəti … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
atqulançarı — (Qazax) qulançar (yeyilən yabanı bitki adı). – Souxbulax vazqalında basajır gələndə 10 kom atqulançarı satdım … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
balba — I (Oğuz, Şəki, Zaqatala) yeyilən yabanı bitki adı. – Orda çoxlu balba bitib (Zaqatala); – Çiyim balba dennəmağa gidifdi (Şəki) II (Qax, Şəki, Zaqatala) müxtəlif pencər, göyərti, yağ, düyü və sairədən hazırlanan xörək. – Balba yaxşı yiməli… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
banda — I (Xanlar) yeyilən yabanı bitki adı. – Bandanı yumşax vaxdı gətirif ye:illər II (Borçalı) qom (ipə düzülmüş tütün yarpağı və ya saplağından bir birinə bağlanmış meyvə topası). – Çardaxdan i:rmi banda tütün asdım … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bəlim — I (Balakən, Cəbrayıl, Göyçay, Kürdəmir, Qarakilsə, Qazax, Meğri, Mingəçevir, Oğuz, Sabirabad, Salyan, Şəki, Şəmkir, Tovuz) xırmanda taxıl döyüləndən sonra qalan küləş. – Yaveynan çö:rürüx’, dəni tökülür, altında bəlimi yavalıyıf tulluyurux… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bənzək — (Ağcabədi) bəzgəg (əti yeyilən köçəri quş). – Bənzəkin əti yeməlidi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
